Бага ангийн сурагчид ачаатай тэмээ шиг явж, түүндээ түүртээд ядраад байна БСШУС-ын сайд аа. Та эмэгтэй хүн учраас илүү ойлгох байх.

Сайдын чихнээс бас нэгэн хонх уях хэрэгтэй байна. Учир нь ном сурах бичгийн дотоод агуулгаас гадна овор хэмжээнд анхаарах хэрэгтэй байгааг дуулгая.

Хичээлийн шинэ жил эхлээд сар ч болоогүй байна. Яг энэ үед эцэг эхчүүдийг асар чухал сонголтын өмнө авчирдаг зүйл бол сурагчийн цүнх. Тэр дундаа шинэхэн болон бага ангийн сурагч хүү, охиных нь цүнх. Хүүхдийн цүнхийг хөнгөн, нуруунд хэт ачаалал өгөхгүй, хөлөргөхгүй, бороо ус нэвтэрдэггүй байх гээд маш олон шаардлагыг нэгэн зэрэг хангасан байх учиртайг аав ээж нар ойлгодог, мэддэг болсон. Тиймээс үнэ хөлс хайрлахгүй өөрсдийн хир чинээндээ таарсан аль эвтэйхэн цүнх авахыг л хичээдэг.

Гэтэл аав ээж нарын энэ хичээл зүтгэлийг овор ихтэй хүнд номнууд нь баллаад байна. Хүүхэд биеийн жингийнхээ 10 хувиас хэтрэхээргүй жинтэй цүнх үүрэх ёстой гэдэг ч бага ангийнхны цүнх хэдийнээ тэр хэмжээнээсээ хэтэрчихээд байна.

Бага ангийн хүүхдээ хичээл тарахад авах гээд сургуулийн гадаа зогсч байхад хүүхдүүд гүйж гарч ирээд л ээж аав руу цүнхээ бараг чулуудах юм. Тэднийг ингэж залхааж, ядраах хэрэг байна уу.

Олон улсын жишгээс харахад сурах бичгийг бүтэн жилээр нь том хэвлэх бус улирал улиралд үзэх хичээлийг нь багцлан нимгэн ном гаргах, эсвэл хичээлийг нь улирал улирлаар нь хувааж оруулах, бүр зарим нь номнуудыг нь ангид нь үлдээдэг гээд янз бүрийн шийдлээр зохицуулсан байх юм. Манайх ямар нэгэн шийдэл олохгүй бол хүүхдүүд хар багаасаа хүнд зүйл өргөж, үүрч явсаар өсвөр насандаа бүгд нурууны өвтэй болох нь байна шүү дээ.

Улсын сургуулиуд лав сургуулийн байрандаа лифтгүй, нөгөө 6,7 настай жаахнууд чинь хүнд цүнхээ үүрсээр 3 эсвэл 4 давхар руу шатаар өгсч ангидаа ордог. Энэ үйлдлийг тэд өдөр бүр хийж байгаа шүү дээ. Тэдний нуруу өвдөхгүй байх баталгаагүй. Өвдлөө гээд дүүрч, бөгтөр болох нурууны архаг өвчтэй болох гээд эрсдэлтэй шүү дээ.