Энэ бол өчигдөр ард түмний дунд үүссэн нөхцөл байдал. Олон ч хүн зүүн эргэлтийн учрыг олох гэж бухимсан байж таарна. Би тэдний нэг. Хувьдаа унаа тэрэгтэй улсын тухайд зүүн эргэх нь тэгтлээ бухимдах зүйл биш байсан байж мэднэ. Хичээл сургууль эхлээгүй болохоор тойрч, тойрч явсаар ямар нэг байдлаар төв замыг гаталсан байж таарна.
Харин улсын унаатай жирийн иргэд чиглэл маршрут нь өөрчлөгдсөн автобусныхаа учрыг олохгүй өглөөгүүр автобусны буудал бүхэн дээр ямар чиглэлийн унаанд суувал зорьсон газраа хүрэх эсэхээ бие биеэсээ сураглан хэсэг бужигнаад авсан. Миний тухайд өглөө бүр “Зайсан-Дэнжийн мянга” чиглэлийн автобусанд суусан л бол 40 минутын дараа ажлынхаа үүдэнд шахам буудаг байлаа.
Гэтэл өчигдөр энэ чиглэлд автобус үйлчлэхээ больсон төдийгүй зүүн тийш эргэхийн тулд Улиастай, Дүнжингарав- Шаргаморьтын автобус дамжиж явсаар бага үдтэй уралдан сая нэг юм ажилдаа ирлээ. Ингэж хэлэхээр зарим хүн таксидахгүй яасан юм гэх байх. Өдөр бүр таксидаж чадахгүй болохоор яалтай билээ.
Таксидлаа гэхэд зүүн эргэх боломж хайн үхэр шиг чигээрээ явсаар баруун дөрвөн зам орж таарах байх. Мөнгө ч урсана. Тиймээс Хан –Уул дүүргээс шулуун яваад 100 айл хүрэх автобусны маршрут бий болгож өгөөч хэмээн нийслэлийнхнээс хүсэх байна. Ер нь зүүн дөрвөн замаас баруун дөрвөн зам хүртэлх зам бол Улаанбаатар хотын ачаалал бага үүрдэг хэсэг. Автобусууд нэгдүгээр эгнээгээр зорчдог тул тэр бүр түгжирч гацаад байдаггүй.
Нөгөөтэйгүүр, төв замаас зүүн эргэдэг хэдхэн газар бий. Цэцэг төв, Сүхбаатарын талбай, Багшийн дээд, Бөхийн өргөө ингээд л болно. Эднээс хамгийн их ачаалал үүрдэг нь Цэцэг төв, Багшийн дээд, Бөхийн өргөө. Эл урсгалыг хааснаар төв замын ачаалал буурна гэдэг юу л бол.
Харин ч цагийн цагт таг гацчихсан байдаг зүүн дөрвөн замаас “Бөмбөгөр “ худалдааны төв чиглэл, Дүнжингараваас Сансар чиглэлийн зам ачааллаа даахгүйд хүрэх бус уу. Э.Бат-Үүл дарга өнгөрсөн дөрвөн жилд Улаанбаатар хотын төв зам дагуух ачааллыг багасгах үүднээс хэдэн газарт уулзвар, гэрлэн дохиог шинээр бий болгосноор асуудал ерөнхийдөө шийдэгдсэн гэж дүгнэж болно.
Үнэн хэрэгтээ улаанбаатарчуудад энэ асуудлыг шийдэх цорын ганц зам буй. Тэр нь давхар зам эс бөгөөс метроны шугам тавих асуудал билээ. Олон ч жил ярьж байгаа. Түүнээс зүүн, баруун тийш эргэх асуудлыг мухардалд оруулснаар замын ачаалал багасна гэдэг юу л бол. Хэдхэн хоноод хичээлийн шинэ жил эхэлнэ. Жирийн үедээ ачааллаа даахгүйд хүрдэг автозам маань хүүхэд багачуудын хичээл жигдэртэл юу болох нь ойлгомжтой.
Аягүй л зүүн тийш эргэх гэж мунгинаж явсаар их урсгалд хөвөн баруун эргээд гэртээ ирсэн байх вий дээ. Швед улсын туршлага юм гэнэ лээ. Авто замынхаа урсгал, ачааллыг нэгэн зууны өмнө шийдэж, хотынхоо хөгжлийг түүндээ уялдуулж хөгжсөн улсын амьдралаар хот төлөвлөлтгүй явж ирсэн мань мэт амьдрах гэж зүтгэхийн хэрэг байгаа ч юм уу, хэн мэдлээ. Түүний оронд байгаа нөхцөл байдал дээрээ асуудлыг шийдэх гарц хайсан дээр санагдана.
Тухайлбал, дугаарын хязгаарлалтыг нэг бус хоёр өдөрт хамруулбал яасан юм. Долоо хоногт нэг өдөр улсын унаандаа сууж болоод байгаа ард түмэн хоёр өдөр автобусаар зорчин, алдагдалд ороод байгаа автобус баазуудыг авраад зогсохгүй агаарын бохирдлыг багасгахад тэр хэрээр нэмэр болох нь мэдээж. Тэгэхгүй бол зөвхөн баруун эргэн гэр рүүгээ буцаад явчих гээд хэцүү байна, хотын удирдлагууд аа.
Мөн туршлага бүхэн амьдрал дээр биеллээ олж, амжилт дагуулдаггүйг Монгол Улсад хэрэгжүүлсэн мөн ч олон туршлага харуулсан даа. Туршлага судлах гээд явах бүрийд улсын төсвийн хэдэн төгрөг хэдэн арван саяараа урсах нь бий. Ганц хүн яваад судалчихдаг туршлага гэж байдаггүй. Швед хүрэх нэг хүний онгоцны тийз ирэх очихтойгоо нийлэн 2.5 сая. Арван хүнтэй ажлын хэсэг явсан байлаа гэхэд 25 сая. Дээр нь зочид буудал, хоолны зардал гэж бий. Ингээд бодохоор хүн ам цөөн жижиг сумын төсвөөр зүүн тийш эргүүлэхгүй байх туршлагыг судлаад иржээ.
Үүнээс гадна амьдралд нийцэхгүй нь гээд хүчингүй болбол яана. Маргаашаас маш олон жолооч дүрмийн алдаа гарган, оноогоо хасуулж, торгуулах нь дамжиггүй. Хөдөө гадаа гэлтгүй, зурагт үзэж мэдээлэл аваагүй жолооч нар зүүн эргэх гэж байгаад баларна. Тэр бүхнийг бидний алдаа гээд торгуулийг нь нөхөн олгохгүй нь лавтай. Энэ мэтчилэн зүүн тийш эргэхийг өөр өнцгөөс, ард түмний нүдээрг харвал асуудал их байна шүү, нөхөд өө.
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.
Энэ бол өчигдөр ард түмний дунд үүссэн нөхцөл байдал. Олон ч хүн зүүн эргэлтийн учрыг олох гэж бухимсан байж таарна. Би тэдний нэг. Хувьдаа унаа тэрэгтэй улсын тухайд зүүн эргэх нь тэгтлээ бухимдах зүйл биш байсан байж мэднэ. Хичээл сургууль эхлээгүй болохоор тойрч, тойрч явсаар ямар нэг байдлаар төв замыг гаталсан байж таарна.
Харин улсын унаатай жирийн иргэд чиглэл маршрут нь өөрчлөгдсөн автобусныхаа учрыг олохгүй өглөөгүүр автобусны буудал бүхэн дээр ямар чиглэлийн унаанд суувал зорьсон газраа хүрэх эсэхээ бие биеэсээ сураглан хэсэг бужигнаад авсан. Миний тухайд өглөө бүр “Зайсан-Дэнжийн мянга” чиглэлийн автобусанд суусан л бол 40 минутын дараа ажлынхаа үүдэнд шахам буудаг байлаа.
Гэтэл өчигдөр энэ чиглэлд автобус үйлчлэхээ больсон төдийгүй зүүн тийш эргэхийн тулд Улиастай, Дүнжингарав- Шаргаморьтын автобус дамжиж явсаар бага үдтэй уралдан сая нэг юм ажилдаа ирлээ. Ингэж хэлэхээр зарим хүн таксидахгүй яасан юм гэх байх. Өдөр бүр таксидаж чадахгүй болохоор яалтай билээ.
Таксидлаа гэхэд зүүн эргэх боломж хайн үхэр шиг чигээрээ явсаар баруун дөрвөн зам орж таарах байх. Мөнгө ч урсана. Тиймээс Хан –Уул дүүргээс шулуун яваад 100 айл хүрэх автобусны маршрут бий болгож өгөөч хэмээн нийслэлийнхнээс хүсэх байна. Ер нь зүүн дөрвөн замаас баруун дөрвөн зам хүртэлх зам бол Улаанбаатар хотын ачаалал бага үүрдэг хэсэг. Автобусууд нэгдүгээр эгнээгээр зорчдог тул тэр бүр түгжирч гацаад байдаггүй.
Нөгөөтэйгүүр, төв замаас зүүн эргэдэг хэдхэн газар бий. Цэцэг төв, Сүхбаатарын талбай, Багшийн дээд, Бөхийн өргөө ингээд л болно. Эднээс хамгийн их ачаалал үүрдэг нь Цэцэг төв, Багшийн дээд, Бөхийн өргөө. Эл урсгалыг хааснаар төв замын ачаалал буурна гэдэг юу л бол.
Харин ч цагийн цагт таг гацчихсан байдаг зүүн дөрвөн замаас “Бөмбөгөр “ худалдааны төв чиглэл, Дүнжингараваас Сансар чиглэлийн зам ачааллаа даахгүйд хүрэх бус уу. Э.Бат-Үүл дарга өнгөрсөн дөрвөн жилд Улаанбаатар хотын төв зам дагуух ачааллыг багасгах үүднээс хэдэн газарт уулзвар, гэрлэн дохиог шинээр бий болгосноор асуудал ерөнхийдөө шийдэгдсэн гэж дүгнэж болно.
Үнэн хэрэгтээ улаанбаатарчуудад энэ асуудлыг шийдэх цорын ганц зам буй. Тэр нь давхар зам эс бөгөөс метроны шугам тавих асуудал билээ. Олон ч жил ярьж байгаа. Түүнээс зүүн, баруун тийш эргэх асуудлыг мухардалд оруулснаар замын ачаалал багасна гэдэг юу л бол. Хэдхэн хоноод хичээлийн шинэ жил эхэлнэ. Жирийн үедээ ачааллаа даахгүйд хүрдэг автозам маань хүүхэд багачуудын хичээл жигдэртэл юу болох нь ойлгомжтой.
Аягүй л зүүн тийш эргэх гэж мунгинаж явсаар их урсгалд хөвөн баруун эргээд гэртээ ирсэн байх вий дээ. Швед улсын туршлага юм гэнэ лээ. Авто замынхаа урсгал, ачааллыг нэгэн зууны өмнө шийдэж, хотынхоо хөгжлийг түүндээ уялдуулж хөгжсөн улсын амьдралаар хот төлөвлөлтгүй явж ирсэн мань мэт амьдрах гэж зүтгэхийн хэрэг байгаа ч юм уу, хэн мэдлээ. Түүний оронд байгаа нөхцөл байдал дээрээ асуудлыг шийдэх гарц хайсан дээр санагдана.
Тухайлбал, дугаарын хязгаарлалтыг нэг бус хоёр өдөрт хамруулбал яасан юм. Долоо хоногт нэг өдөр улсын унаандаа сууж болоод байгаа ард түмэн хоёр өдөр автобусаар зорчин, алдагдалд ороод байгаа автобус баазуудыг авраад зогсохгүй агаарын бохирдлыг багасгахад тэр хэрээр нэмэр болох нь мэдээж. Тэгэхгүй бол зөвхөн баруун эргэн гэр рүүгээ буцаад явчих гээд хэцүү байна, хотын удирдлагууд аа.
Мөн туршлага бүхэн амьдрал дээр биеллээ олж, амжилт дагуулдаггүйг Монгол Улсад хэрэгжүүлсэн мөн ч олон туршлага харуулсан даа. Туршлага судлах гээд явах бүрийд улсын төсвийн хэдэн төгрөг хэдэн арван саяараа урсах нь бий. Ганц хүн яваад судалчихдаг туршлага гэж байдаггүй. Швед хүрэх нэг хүний онгоцны тийз ирэх очихтойгоо нийлэн 2.5 сая. Арван хүнтэй ажлын хэсэг явсан байлаа гэхэд 25 сая. Дээр нь зочид буудал, хоолны зардал гэж бий. Ингээд бодохоор хүн ам цөөн жижиг сумын төсвөөр зүүн тийш эргүүлэхгүй байх туршлагыг судлаад иржээ.
Үүнээс гадна амьдралд нийцэхгүй нь гээд хүчингүй болбол яана. Маргаашаас маш олон жолооч дүрмийн алдаа гарган, оноогоо хасуулж, торгуулах нь дамжиггүй. Хөдөө гадаа гэлтгүй, зурагт үзэж мэдээлэл аваагүй жолооч нар зүүн эргэх гэж байгаад баларна. Тэр бүхнийг бидний алдаа гээд торгуулийг нь нөхөн олгохгүй нь лавтай. Энэ мэтчилэн зүүн тийш эргэхийг өөр өнцгөөс, ард түмний нүдээрг харвал асуудал их байна шүү, нөхөд өө.
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.
Энэ бол өчигдөр ард түмний дунд үүссэн нөхцөл байдал. Олон ч хүн зүүн эргэлтийн учрыг олох гэж бухимсан байж таарна. Би тэдний нэг. Хувьдаа унаа тэрэгтэй улсын тухайд зүүн эргэх нь тэгтлээ бухимдах зүйл биш байсан байж мэднэ. Хичээл сургууль эхлээгүй болохоор тойрч, тойрч явсаар ямар нэг байдлаар төв замыг гаталсан байж таарна.
Харин улсын унаатай жирийн иргэд чиглэл маршрут нь өөрчлөгдсөн автобусныхаа учрыг олохгүй өглөөгүүр автобусны буудал бүхэн дээр ямар чиглэлийн унаанд суувал зорьсон газраа хүрэх эсэхээ бие биеэсээ сураглан хэсэг бужигнаад авсан. Миний тухайд өглөө бүр “Зайсан-Дэнжийн мянга” чиглэлийн автобусанд суусан л бол 40 минутын дараа ажлынхаа үүдэнд шахам буудаг байлаа.
Гэтэл өчигдөр энэ чиглэлд автобус үйлчлэхээ больсон төдийгүй зүүн тийш эргэхийн тулд Улиастай, Дүнжингарав- Шаргаморьтын автобус дамжиж явсаар бага үдтэй уралдан сая нэг юм ажилдаа ирлээ. Ингэж хэлэхээр зарим хүн таксидахгүй яасан юм гэх байх. Өдөр бүр таксидаж чадахгүй болохоор яалтай билээ.
Таксидлаа гэхэд зүүн эргэх боломж хайн үхэр шиг чигээрээ явсаар баруун дөрвөн зам орж таарах байх. Мөнгө ч урсана. Тиймээс Хан –Уул дүүргээс шулуун яваад 100 айл хүрэх автобусны маршрут бий болгож өгөөч хэмээн нийслэлийнхнээс хүсэх байна. Ер нь зүүн дөрвөн замаас баруун дөрвөн зам хүртэлх зам бол Улаанбаатар хотын ачаалал бага үүрдэг хэсэг. Автобусууд нэгдүгээр эгнээгээр зорчдог тул тэр бүр түгжирч гацаад байдаггүй.
Нөгөөтэйгүүр, төв замаас зүүн эргэдэг хэдхэн газар бий. Цэцэг төв, Сүхбаатарын талбай, Багшийн дээд, Бөхийн өргөө ингээд л болно. Эднээс хамгийн их ачаалал үүрдэг нь Цэцэг төв, Багшийн дээд, Бөхийн өргөө. Эл урсгалыг хааснаар төв замын ачаалал буурна гэдэг юу л бол.
Харин ч цагийн цагт таг гацчихсан байдаг зүүн дөрвөн замаас “Бөмбөгөр “ худалдааны төв чиглэл, Дүнжингараваас Сансар чиглэлийн зам ачааллаа даахгүйд хүрэх бус уу. Э.Бат-Үүл дарга өнгөрсөн дөрвөн жилд Улаанбаатар хотын төв зам дагуух ачааллыг багасгах үүднээс хэдэн газарт уулзвар, гэрлэн дохиог шинээр бий болгосноор асуудал ерөнхийдөө шийдэгдсэн гэж дүгнэж болно.
Үнэн хэрэгтээ улаанбаатарчуудад энэ асуудлыг шийдэх цорын ганц зам буй. Тэр нь давхар зам эс бөгөөс метроны шугам тавих асуудал билээ. Олон ч жил ярьж байгаа. Түүнээс зүүн, баруун тийш эргэх асуудлыг мухардалд оруулснаар замын ачаалал багасна гэдэг юу л бол. Хэдхэн хоноод хичээлийн шинэ жил эхэлнэ. Жирийн үедээ ачааллаа даахгүйд хүрдэг автозам маань хүүхэд багачуудын хичээл жигдэртэл юу болох нь ойлгомжтой.
Аягүй л зүүн тийш эргэх гэж мунгинаж явсаар их урсгалд хөвөн баруун эргээд гэртээ ирсэн байх вий дээ. Швед улсын туршлага юм гэнэ лээ. Авто замынхаа урсгал, ачааллыг нэгэн зууны өмнө шийдэж, хотынхоо хөгжлийг түүндээ уялдуулж хөгжсөн улсын амьдралаар хот төлөвлөлтгүй явж ирсэн мань мэт амьдрах гэж зүтгэхийн хэрэг байгаа ч юм уу, хэн мэдлээ. Түүний оронд байгаа нөхцөл байдал дээрээ асуудлыг шийдэх гарц хайсан дээр санагдана.
Тухайлбал, дугаарын хязгаарлалтыг нэг бус хоёр өдөрт хамруулбал яасан юм. Долоо хоногт нэг өдөр улсын унаандаа сууж болоод байгаа ард түмэн хоёр өдөр автобусаар зорчин, алдагдалд ороод байгаа автобус баазуудыг авраад зогсохгүй агаарын бохирдлыг багасгахад тэр хэрээр нэмэр болох нь мэдээж. Тэгэхгүй бол зөвхөн баруун эргэн гэр рүүгээ буцаад явчих гээд хэцүү байна, хотын удирдлагууд аа.
Мөн туршлага бүхэн амьдрал дээр биеллээ олж, амжилт дагуулдаггүйг Монгол Улсад хэрэгжүүлсэн мөн ч олон туршлага харуулсан даа. Туршлага судлах гээд явах бүрийд улсын төсвийн хэдэн төгрөг хэдэн арван саяараа урсах нь бий. Ганц хүн яваад судалчихдаг туршлага гэж байдаггүй. Швед хүрэх нэг хүний онгоцны тийз ирэх очихтойгоо нийлэн 2.5 сая. Арван хүнтэй ажлын хэсэг явсан байлаа гэхэд 25 сая. Дээр нь зочид буудал, хоолны зардал гэж бий. Ингээд бодохоор хүн ам цөөн жижиг сумын төсвөөр зүүн тийш эргүүлэхгүй байх туршлагыг судлаад иржээ.
Үүнээс гадна амьдралд нийцэхгүй нь гээд хүчингүй болбол яана. Маргаашаас маш олон жолооч дүрмийн алдаа гарган, оноогоо хасуулж, торгуулах нь дамжиггүй. Хөдөө гадаа гэлтгүй, зурагт үзэж мэдээлэл аваагүй жолооч нар зүүн эргэх гэж байгаад баларна. Тэр бүхнийг бидний алдаа гээд торгуулийг нь нөхөн олгохгүй нь лавтай. Энэ мэтчилэн зүүн тийш эргэхийг өөр өнцгөөс, ард түмний нүдээрг харвал асуудал их байна шүү, нөхөд өө.
АНХААРУУЛГА:Уншигчдын бичсэн сэтгэгдэлд mminfo.mn хариуцлага хүлээхгүй болно. ХХЗХ-ны журмын дагуу зүй зохисгүй зарим үг, хэллэгийг хязгаарласан тул ТА сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууны хэм хэмжээг хүндэтгэнэ үү. Хэм хэмжээг зөрчсөн сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Сэтгэгдэлтэй холбоотой санал гомдлыг 99998796 утсаар хүлээн авна.
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.